Rabunek to szczególna odmiana kradzieży. Pretorzy postanowili o szczególnej regulacji tego deliktu. Rabunek polegał na gwałtownej, zorganizowanej, grupowej napaści na człowieka. Rabunku dokonywały uzbrojone bandy. Ponadto pod regulacje odnośnie rabunku włączono kradzież w czasie pożaru, zawalenia budynku, awarii morskiej itd.
W takich przypadkach pokrzywdzeni dysponowali powództwami na poczwórną wartość rzeczy. Ograniczono to prawo rocznym terminem.
Pokrzywdzony dysponował specjalnym powództwem actio vi bonorum raptorum. W prawie klasycznym miało charakter penalny i kumulowało się z powództwami odszkodowawczymi. Od czasów Justyniana miało charakter mieszany.
W przypadku kradzieży i rabunku na sprawcę spadała infamia, nawet przy ugodzie.
sobota, 15 czerwca 2013
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Czy warto studiować prawo?
W chwili pisania tego tekstu jestem studentem piątego roku prawa. Przede mną ostatni semestr na uczelni, a później - jeśli zdecyduję się zos...
-
51. Cechy charakterystyczne konserwatyzmu. wiara w istnienie nadrzędnego, z reguły boskiego porządku społecznego, połączona z przekonan...
-
7. Arystotelesa koncepcja państwa, prawa i społeczeństwa Państwo a społeczeństwo: Arystoteles rozpoczynał swoje rozważania o państwie ...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz