51. Cechy charakterystyczne konserwatyzmu.
- wiara w istnienie nadrzędnego, z reguły boskiego porządku społecznego, połączona z przekonaniem, że problemy społeczno-polityczne to przede wszystkim problemy moralne, czyli, że w działaniach politycznych należy stosować metody moralne i zmierzać do realizacji dobra
- niewiara w rozum ludzki (konserwatyści nie podzielają optymizmu na temat możliwości wyeliminowania złych cech właściwych naturze ludzkiej i odrzucają jednostronne spojrzenie na jednostkę ludzką jako istotę racjonalną, podkreślając, że kieruje się ona również emocjami i instynktami) i sceptycyzm co do ludzkich możliwości świadomego kształtowania życia społeczno-politycznego
- niewiara w ideę postępu, przekonanie, że na świecie zawsze będzie dobro i zło
- szacunek wobec tradycji i przeszłości
- krytyka rewolucji i gwałtownych zmian (rewolucja oznacza zerwanie ciągłości procesu dziejowego, zaprzepaszczenie dorobku ojców i dziadów, a żaden naród nie może istnieć bez przeszłości) oraz przeciwstawianie im zmian ewolucyjnych
- nieufność wobec egalitaryzmu (pogląd społeczno-polityczny uznający za podstawę sprawiedliwego ustroju społecznego zasadę równouprawnienia obywateli pod względem ekonomicznym, społecznym i politycznym) i uniformizmu (dążenie do ujednolicenia czegoś) oraz aprobata elitaryzmu (pogląd społeczno-polityczny głoszący słuszność, a nawet potrzebę wyodrębniania w społeczeństwie elit, obdarzonych wyjątkowymi uprawnieniami)
- przekonanie, że własność i wolność są nierozdzielne
- konserwatyści współcześni krytykują społeczeństwo permisywne (przyzwalające - nie interesujące się i nie ingerujące w życie prywatne człowieka, pozwalające na swobodny wybór modelu życia rodzinnego, manifestowanie nietypowych zachowań seksualnych itp.)
- Dwa główne nurty konserwatyzmu to konserwatyzm ewolucyjny (patrz: 50. Edmund Burke) i konserwatyzm tradycjonalistyczny (tradycjonalizm).
- Twórcą tradycjonalizmu jest Joseph de Maistre. Tradycjonaliści starali się odbudować i przywrócić stary ład polityczny, który zburzyła w 1789 roku rewolucja francuska. Gdy okazało się to niemożliwe, starali się odbudować choć część tradycji politycznej. Tradycjonaliści byli zwolennikami Ancien régime'u i feudalizmu. W odróżnieniu od konserwatystów-ewolucjonistów, nie zadowalało ich konserwowanie społeczeństwa i tradycji, lecz dążyli do zniszczenia idei rewolucyjnych i ich zwolenników siłą. Tradycjonaliści szanowali i szanują takie instytucje jak monarchia dziedziczna czy arystokracja. Ewolucjoniści "konserwują" dawne wartości nawet w warunkach demokracji, niemożliwej do zaakceptowania dla tradycjonalistów.